σε κάθε Ἤριννα
στην Πολυαγαπημένη μας συμμαθήτρια λοιπόν»:
– δεν έχω πια δάχτυλα –
ξεψαχνίζω τα σπασμένα τζάμια στις βιτρίνες
ξεψαχνίζω μια εκπνοή συρματόπλεγμα
ξεψαχνίζω ένα γεμιστήρα απουσίες
επαναληπτική θέση στο κρεβάτι
επαναληπτική αυτοκτονία
στην επόμενη καίγομαι… κι εσύ φιλάς τις στάχτες
τυφλόμυγα άσπρος πάτος…
ψαχουλεύεις μια κουταλιά, λέξεις χαπα-κομμένες,
δεν ανασαίνεις μου λες κι ας απαντάς
ψαχουλεύεις…εμπρός;
κόλλυβα ψαχουλεύεις
ξεψαχνίζω – ψαχουλεύεις…
«σου ρημάξανε την φωτογένεια»
έλα, εμπρός… γενική δοκιμή, έτοιμη;
λιποθυμία κτλ, κτλ, κτλ, αποθήκευση κτλ.
ΕΝΑ ΦΕΡΕΤΡΟ ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΡΕΠΤΕΣ
μια κλήση ηλακάτη
γενική δοκιμή, λέμε, βιάζομαι λίγο,
πληκτρολογώ κι ας μην έχω πια δάχτυλα
«σου ρημάξανε την φωτογένεια οι εξωσχολικοί»
κι εσύ,
απλά φιλάς και βγαίνεις
...
[Από τη συλλογή «διαΣταύρωση ΧωΡίς φανάρια». Εκδόσεις ΗΡΙΔΑΝΟΣ 2011]
...
Αrtwork :"The destruction of space" by vimark
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου